اگر شما می خواهید روز اوّلِ فروردین را هم برای خودتان روز «نو» و نوروز قرار دهید، شرط دارد. شرطش این است که کاری کنید و حرکتی انجام دهید؛ حادثه ای بیافرینید. آن حادثه در کجاست؟ در درون خود شما! «یا مقلّب القلوب و الابصار. یا مدبّراللیل والنّهار. یا محوّل الحول والاحوال. حوّل حالنا الی احسن الحال». اگر حال خود را عوض کردید...
به گزارش چی 24 به نقل از رسالت:
به نظر من آن چه که ملت ايران در باب عيد نوروز انجام داده است، يکي از زيباترين و شايسته ترين کارهايي است که ميشود با يک مراسم تاريخي و سنّتي انجام داد. اوّلِ سال شمسي ما ايراني‌ها، - يعني اوّل بهار - عيد نوروز است. اوّلاً ملت ايران افتخار دارد که سال شمسي او هم سال هجري است؛ يعني هم‌چنان که سال قمري ما از مبدأ هجرت خاتم الانبياء عليه و علي آله الصّلاة و السّلام است، سال شمسي ما هم از مبدأ هجرت است.
اين مطلب به نظر من نشانگر هنر و عشق و علاقه ايراني به تعاليم مقدّس اسلام و به آثار مطهّر و مقدّس نبوي است. در ضمن، اوّلِ سال را اوّلِ فصل بهار انتخاب کرده ايم، در حالي که مسيحيان، اوّلِ زمستان را اوّلِ سال قرار مي دهند.
ما اوّلِ بهار را اوّلِ سال خودمان قرار دادهايم که اين هم يک ذوق و سليقه ايراني است. اوّلِ بهار، اوّلِ رويش طبيعت، اوّلِ بيداري باغ و راغ و بوستان و اوّلِ بالندگي همه موجودات زنده است. اين بهتر از زمستان است که وقت مردن و انجماد طبيعت و گياه و نباتات است.
نوروز براي ملت ما، امروز عبارت است از اوّلاً توجّه مردم به خدا. اوّلِ تحويلِ سال که مي شود، مردم دعا مي خوانند، «يا محوّل الحول والاحوال» مي گويند، آغاز سال را با ياد خدا شروع مي کنند، توجّه خود را به خدا زياد مي کنند. اين، ارزش است. ثانياً نوروز را بهانه اي براي ديد و بازديد و رفع کدورت ها و کينه ها و محبّت به يکديگر قرار مي دهند. اين همان برادري و عطوفت اسلامي و همان صله رحم اسلام است.
حال اگر شما مي خواهيد روز اوّلِ فروردين را هم براي خودتان روز «نو» و نوروز قرار دهيد، شرط دارد. شرطش اين است که کاري کنيد و حرکتي انجام دهيد؛ حادثه اي بيافرينيد. آن حادثه در کجاست؟ در درون خود شما! «يا مقلّب القلوب و الابصار. يا مدبّرالليل والنّهار. يا محوّل الحول والاحوال. حوّل حالنا الي احسن الحال». اگر حال خود را عوض کرديد، اگر توانستيد گوهر انساني خود را درخشانتر کنيد، حقيقتاً براي شما «نوروز» است.
منبع: www.leader.ir
به نظر من آن چه که ملت ايران در باب عيد نوروز انجام داده است، يکي از زيباترين و شايسته ترين کارهايي است که ميشود با يک مراسم تاريخي و سنّتي انجام داد. اوّلِ سال شمسي ما ايراني‌ها، - يعني اوّل بهار - عيد نوروز است. اوّلاً ملت ايران افتخار دارد که سال شمسي او هم سال هجري است؛ يعني هم‌چنان که سال قمري ما از مبدأ هجرت خاتم الانبياء عليه و علي آله الصّلاة و السّلام است، سال شمسي ما هم از مبدأ هجرت است.
اين مطلب به نظر من نشانگر هنر و عشق و علاقه ايراني به تعاليم مقدّس اسلام و به آثار مطهّر و مقدّس نبوي است. در ضمن، اوّلِ سال را اوّلِ فصل بهار انتخاب کرده ايم، در حالي که مسيحيان، اوّلِ زمستان را اوّلِ سال قرار مي دهند.
ما اوّلِ بهار را اوّلِ سال خودمان قرار دادهايم که اين هم يک ذوق و سليقه ايراني است. اوّلِ بهار، اوّلِ رويش طبيعت، اوّلِ بيداري باغ و راغ و بوستان و اوّلِ بالندگي همه موجودات زنده است. اين بهتر از زمستان است که وقت مردن و انجماد طبيعت و گياه و نباتات است.
نوروز براي ملت ما، امروز عبارت است از اوّلاً توجّه مردم به خدا. اوّلِ تحويلِ سال که مي شود، مردم دعا مي خوانند، «يا محوّل الحول والاحوال» مي گويند، آغاز سال را با ياد خدا شروع مي کنند، توجّه خود را به خدا زياد مي کنند. اين، ارزش است. ثانياً نوروز را بهانه اي براي ديد و بازديد و رفع کدورت ها و کينه ها و محبّت به يکديگر قرار مي دهند. اين همان برادري و عطوفت اسلامي و همان صله رحم اسلام است.
حال اگر شما مي خواهيد روز اوّلِ فروردين را هم براي خودتان روز «نو» و نوروز قرار دهيد، شرط دارد. شرطش اين است که کاري کنيد و حرکتي انجام دهيد؛ حادثه اي بيافرينيد. آن حادثه در کجاست؟ در درون خود شما! «يا مقلّب القلوب و الابصار. يا مدبّرالليل والنّهار. يا محوّل الحول والاحوال. حوّل حالنا الي احسن الحال». اگر حال خود را عوض کرديد، اگر توانستيد گوهر انساني خود را درخشانتر کنيد، حقيقتاً براي شما «نوروز» است.
منبع: www.leader.ir
